Borobudur in Indonesië

Auteur : Peter Vredeveld

De Borobudur is het beroemdste boeddhistische monument in Indonesië.

Indonesië staat wereldwijd bekend als een land met talloze kostbare Boeddhistische artefacten en tempels. Onder de ontelbare tempels is Borobudur een van de meest beroemde Boeddhistische monumenten en een van het meest significante Boeddhistisch cultureel erfgoed. Deze massale Boeddhistische tempel dateert uit de 8e en 9e eeuw en bevindt zich in Midden-Java, Indonesië. Deze buitengewone Boeddhistische tempel is gebouwd in drie lagen, waarbij de eerste bestaat uit een piramidale basis samen met vijf concentrische vierkante terrassen, de tweede laag met de stam van een kegel met drie circulaire platforms, en een stupa op het laatste niveau bovenaan. Deze monumentale Boeddhistische tempel wordt beschouwd als de regio van oorsprong van Mahayana Boeddhisme in Magelang, Midden-Java. De artistieke weergave van Boeddhistische waarden en verhalen in de grootsheid en complexiteit van Borobudur zal elke Boeddhistische toerist of volgeling betoveren, aangezien de architectuur van de tempel de boodschap van de traditie volgt die in oude tijden werd gevolgd.

Hersteld met behulp van UNESCO in de jaren 70, was de tempel bedolven onder vulkanische as tot hij in 1815 werd ontdekt. De tempel beslaat een verbazingwekkend oppervlakte van 2500 vierkante meter. De muren en balustrades zijn goed versierd met fijne lage reliëfs, terwijl er rond het circulaire monument ongeveer 72 open stupa's zijn. De architectuur en steenbewerking van de tempel zijn uniek, gezien het feit dat deze tempel is gebouwd zonder het gebruik van cement of mortel.

Het Borobudur-tempelcomplex is de heilige vertegenwoordiging van Heer Boeddha. Echter, het monument werd gebouwd toen Indiase pelgrims Boeddhisme en Hindoeïsme leerstellingen verspreidden over heel Azië, wat Indonesië niet onbewogen liet. De glorieuze dynastieën van Midden-Java bouwden ogenschijnlijk diverse, religieus significante architectuur door het hele land. Het is opmerkelijk dat Boeddhisme en Hindoeïsme vredevol naast elkaar lijken te bestaan in Midden-Java.

Geschiedenis van de Borobudur-tempel

Er is geen daadwerkelijk bewijs dat de echte bestaansreden van Borobudur en het overwogen doel van de bouw ervan bewijst. De oprichting van de tempel wordt ongeveer ingeschat aan de hand van de inscriptie gegraveerd op de verborgen voet van de tempel. De heersende verwarring is of de tempel werd gebouwd tijdens de dominante periode van het Boeddhisme of het Hindoeïsme. Wat was de werkelijke bedoeling voor het bouwen van zo'n prachtig meesterwerk van kunst, geschiedenis en religie? Hoewel de Sailendra dynastie wordt verondersteld fervent te zijn geweest van het Boeddhisme, suggereren de gegraveerde teksten echter dat ze misschien Hindoes waren. Borobudur werd opgericht tijdens dezelfde periode als Prambana werd gebouwd. Veel wereldwijd erkende Boeddhistische en Hindoe-monumenten werden in die periode in Indonesië gebouwd. De bergen van de Kedu vlakte zijn de heilige plek bestaande uit verschillende bedevaartplaatsen.

Herontdekking van de Borobudur-tempel

De Borobudur lag lange tijd verborgen onder vulkanische as en dichte bossen. Het bestaan ervan was een mysterie tot de heerschappij van de Britten in Indonesië. Toen de Britten luitenant Thomas Stamford Raffles aanstelden, toonde hij interesse in de geschiedenis van Java. Tijdens een inspectie werd hem verteld over een belangrijk monument diep in de jungle. Later stelde hij een ingenieur aan om de feiten over de geruchten te ontdekken. Onder zijn toezicht beval de luitenant 200 mannen om vegetatie te kappen en diep te graven.

Ondertussen ontdekten ze met succes de verborgen schat Borobudur-tempel in Midden-Java. Het monument zou zijn gebouwd tijdens het bewind van de Sailendra-dynastie. De tempel heeft zes verschillende vierkante niveaus bekroond met drie circulaire platforms en is versierd met 2672 reliëfpanelen en 504 Boeddhabeelden. Een centrale koepel bevindt zich in het midden van het bovenste platform, waar 72 zittende Boeddhabeelden rond de omtrek van het centrale stoepa zijn geplaatst. De inheemse cultuur van Indonesië bouwde deze tempel om het concept van Boeddhistische verlossing te verspreiden. Sommigen geloven dat de Borobudur-tempel het gigantische leerboek van het Boeddhisme is, waarvan de bas-reliëfs alle inscripties bevatten over het leven van Boeddha en zijn principes die Gautama verspreidde om verlichting te bereiken.